ကေလးတို႔ေရ...
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ္။ ဘဒၵကမာၻက လူသားေတြဟာ အခ်ိန္ရွိတိုင္း အေဖ့ဘုတ္ ႀကီးမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတယ္တဲ့။ အဲဒါကို ဘုရားသခင္က lesson ေပးခ်င္ေတာ့ 2012 ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ၿပီး ခ်ိန္းေျခာက္သတဲ့။ ဒါေပမယ့္ လူေတြကမရပါဘူး။ အာဗင္ႀကီးပါကြာဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕သတိေပးမႈကို respect မထားပဲ အေဖ့ဘုတ္ႀကီးမွာပဲ တြယ္ကပ္ေန ၾကတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္းတင္းလာၿပီး ဒီကမာၻကိုဖ်က္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကမာၻသစ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ ျပင္ဆင္ေတာ့တာေပါ့ကြယ္။
ဘုရားသခင္က ေနာက္ထပ္ကမာၻအသစ္ဖန္ဆင္းရာမွာ အရင္နည္းအတုိင္း ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးကိုအရင္ဖန္ဆင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အလင္းျဖစ္ေစဆိုၿပီး အလင္းကိုလည္း ဖန္ဆင္းသတဲ့။ အလင္းက ေရလည္ဂြတ္တာ သိရေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဖက္ အေမွာင္ကို လည္း ဖန္ဆင္းလိုက္သတဲ့။ ကုန္းကို ေျမဟူေသာ အမည္ေပးတယ္။ ေနာက္.. ေရစုေ၀းတဲ့ေနရာကို ပင္လယ္ စသျဖင့္ အရင္ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကနည္းအတိုင္း ထာ၀ရဘုရားက အမည္ေပးလိုက္သတဲ့။ ဒီ့ေနာက္ သီးပင္းစားပင္ေတြ၊ တိရိစာၦန္မ်ိဳး စိတ္ေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဖန္ဆင္းသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးစံုသြားလို႔ ဘုရားသခင္လည္း အာသာေျပလို႔ၿငိမ္သြားတာေပါ့။ ဘဒၵကမာၻကလူေတြကို တင္းလို႔သာ ကမာၻသစ္လုပ္ရတာ အေတာ္ေလး ပင္ပန္းရွာသတဲ့။ ေနာက္ဆံုး ဖန္ဆင္းစရာ လူပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ေျမမႈန္ကေန ဘုရားသခင္နဲ႔ အဆင္းတူတဲ့ဒီဇိုင္းနဲ႔ လူကိုဖန္ဆင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အာဒံလို႔ အမည္ေပးတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက စတယ္ေပါ့ကြယ္။ အဲဒီ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတဲ့လူက သူ႔ကို.. ဒီလိုျပန္ေျပာသတ့ဲ...
“အို.. ဖန္ဆင္းရွင္”
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးအား အရင္ကမာၻတုန္းကလို အာဒံဆိုတဲ့ ခပ္တံုးတံုးနာမည္ႀကီး မေပးပါနဲ႔ ဘုရား.. ဘဒၵကမာၻမွ ယခုနာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဆန္စ်ာဏီဗိုဆိုတဲ့ ေ၀ဒက၀ိႀကီးဆီမွာ နာမည္သြားေတာင္းေပးပါ ဘုရား” လို႔ သနားသျဖင့္ ေတာင္းဆိုသတဲ့။ အဲဒီမွာ ဘုရားသခင္က...
“ဟယ္... မျဖစ္ေခ်ဘူးကြယ့္”
“ဒင္းဆီ ငါ နာမည္သြားေတာင္းရင္ အဲဒီကမာၻမွာငါ့အား ေလးစားေနၾကတဲ့ လူေတြကို ဘယ္ႏွယ့္ မ်က္ႏွာျပရမလဲ”
ထိုအခါ လူေယာက်ၤားက...
“အရွင္”...
“အသို႔ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုသာ လမ္းစရိတ္နဲ႔ ဘီယာဖိုးသာေပးပါ.. ကိုယ္ဘာသာ သြားေတာင္းပါ့မယ္” ဟု ဆိုလတ္ေသာအခါ။ ဘုရားသခင္ပင္ “Oh.. God” ဟု သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္တရသည့္ အျဖစ္ေရာက္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္း တားမရမွန္းသိေတာ့...
“ဒါဆို ဒီလိုလုပ္ၾကရေအာင္”
“ေမာင္မင္းကို ငါအခုပဲ နာမည္အသစ္ေပးမယ္.. ေမာင္မင္းလည္း စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္မွ ယူေပါ့ကြယ္”
ထိုအခါ လူေယာက်ၤားက ဘုရားသခင္အား လက္ညႈိးႏွင့္ လက္မကို၀ိုင္းျပလ်က္ “အိုေက” ဟုဆိုကာ မ်က္စိမွိတ္ျပလိုက္တယ္။
ဘုရားသခင္လည္း “ငါ ဘဒၵကမာၻကလူေတြကို မၾကည္လို႔သာ ဒီဖက္မွာ ကမာၻသစ္နဲ႔ လူကို စဖန္ဆင္းမိတယ္” “မွားၿပီးလား မသိ” ဟုေတြးမိေလသည္။ ဒါေပမယ့္ ငါဖန္ဆင္းရွင္ပဲေလဆိုၿပီး အားတင္းရွာသတဲ့ကြယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္း လူေယာက်ၤားအား ေန႔သင့္နံသင့္ ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး သာဂိဆိုၿပီး နာမည္ေပးသတဲ့။ ဒါကို လူေယာက်ၤားက ဘိုဆန္မွႀကိဳက္တယ္ဟု ဆိုလာသျဖင့္ Robertသာဂိဆိုၿပီး ခရစ္ယာန္နာမည္ေျပာင္းေပးရတယ္တဲ့။
နာမည္ကိစၥအိုေကသြားေတာ့ ဇာတ္လမ္းကမၿပီးေသးဘူး Robertသာဂိက ဘုရားသခင္ ဆီမွာ ေန႔တိုင္းဘီယာဖိုးေတာင္းၿပီး ဘဒၵကမာၻမွာ ရွိသမွ်ဘီယာဆိုင္ေတြ အကုန္ေလွ်ာက္ သြားေနသတဲ့။ ပထမေတာ့ ဘုရားသခင္က လူသားေတြကို ေမတၱာထားတယ္ဆိုေတာ့ လႊတ္ေပးထားတာေပါ့။ တစ္ရက္လည္းၾကေရာ Robertသာဂိက Night Club တစ္ခုမွာ ဖိုးလျပည့္နဲ႔ၿငိၿပီး ထုိးၾကက်ိတ္ၾကသတဲ့။ ဒါကို ဘုရားသခင္လည္း သိေရာ မျဖစ္ေခ်ဖူး။ သာဂိကို ကမာၻသစ္မွာေျခၿငိမ္ေအာင္ တစ္ခုခုစီစဥ္မွ ျဖစ္ေတာ့ မယ္ဆိုၿပီး.. လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သတဲ့...
ဒီေတာ့ အရင္ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကအတိုင္း အာဒံရဲ႕နံ႐ိုးနဲ႔ လူမိန္းမဖန္ဆင္းသလို Robert သာဂိဆီကနံ႐ိုးထုတ္ၿပီး ဖန္ဆင္းဖို႔ ႀကံတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ Robertသာဂိၾကေတာ့ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ နံ႐ိုးထုတ္ရတာ အရမ္းလြယ္တယ္။ အရင္အာဒံတုန္းကလို တကူးတက အိပ္ေမာက်ေအာင္လုပ္စရာမလိုဘူး။ Robert သာဂိကို ဘီယာမတိုက္ပဲ ဘလက္ေလဘယ္ ႏွစ္လံုးေလာက္တိုက္ခ်ထည့္လိုက္တယ္။ အမူးလြန္ေနေတာ့မွ နံ႐ိုးထုတ္ၿပီး လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းလိုက္သတဲ့။
Robert သာဂိလည္း အမူးေျပၿပီး ထလာေတာ့ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့ လူမိန္းမကိုျမင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္လုပ္ၿပီး အထူးအဆန္းျဖစ္ေနသတဲ့။ “သူ႔နာမည္ ဘယ္သူလဲ” ဟု ဘုရားသခင္ကိုေမးလ်က္ မ်က္ႏွာက မခ်ိဳမခ်ဥ္ျဖစ္လို႔ ေနတာေပါ့။ ဘုရားသခင္က “သူနာမည္ကို မင္းလိုပဲ ဘိုဆန္ေအာင္ Maria ေထြးညိဳလို႔ ေပးထားတယ္။ ေမာင္မင္းသေဘာက်ရဲ႕လားကြယ့္” ဟု ေျပာတယ္။ ထိုအခါ Robertသာဂိလည္း ေခါင္းကိုတြင္တြင္ညိတ္လွ်က္ နာမည္ကို အထပ္ထပ္ရြတ္လို႔ ေနတယ္..
“Maria ေထြးညိဳ”...
“Maria ေထြးညိဳ”....
“Maria ေထြးညိဳ”.....
ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကိုထားဖို႔ ေအဒင္ဆိုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးနဲ႔ နာမည္ခပ္ဆင္ဆင္ ဘီဒင္ဆိုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးကို ဖန္ဆင္းၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ထည့္ထားလိုက္သတဲ့။ ဒါမွ သာဂိေျခၿငိမ္မွာကိုး။ အဲဒီဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာလည္း ေကာင္းမေကာင္း သိကၽြမ္းရာအပင္ဆိုတဲ့ အပင္ႀကီးကို ဘုရားသခင္က ေျမပေဒသာကၽြန္းကယူၿပီး စိုက္ထားသတဲ့။ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳတို႔ကိုလည္း အဲဒီအပင္က အသီးကိုမစားဖို႔ စားရင္ေသမယ္လို႔ မွာခဲ့တာေပါ့ကြယ္။ သာဂိနဲ႔ေထြးညိဳက “ဟုတ္ကဲ့ပါ အာစရိ” ဟုေျပာရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အထူးအဆန္းျဖစ္ၿပီး့ ေလ့လာေနဆဲေပါ့ေလ။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘီဒင္ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲ စာတန္ဆိုတဲ့ နတ္ဆိုးက ေျမြေယာင္ဖန္ဆင္းၿပီး ၀င္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳကို အဲဒီအသီးစားရင္ ဘုရားသခင္လိုပဲ ဟိုဟာဖန္ဆင္းလိုက္ ဒီဟာဖန္ဆင္းလိုက္ လုပ္လို႔ရတယ္ဟု ျဖားေယာင္းသတဲ့။ ပထမေတာ့ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳတို႔က အင္တင္တင္ေပါ့။ “ဟုတ္႐ို႕ရား.. ဟုတ္ဖဲနဲ႔.. လာပြားမေနပါနဲ႔ဟယ္” လို႔ ဟိုဘေလာဂ့္ဂါမမေျပာသလို မပီကလာပီကလာနဲ႔ ေထြးညိဳက ေျပာသတဲ့။
ဒါနဲ႔ ေျမြေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့စာတန္က “ဘဒၵကမာၻကေစာ္ေလးေတြလို စကတ္တိုေလး ေတြ စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ေတြ၀တ္ၿပီး မလန္းခ်င္ဘူးလား။ လန္းခ်င္ရင္ အဲဒီအသီးကို စားရတယ္ဟဲ့” လို႔ ေျပာေတာ့ ေထြညိဳစဥ္းစားသြားတယ္။ ေနာက္ ေျမြက သာဂိဖက္လွည့္ၿပီး “အဲဒီအသီးစားရင္ မင္းလည္းဘဒၵကမာၻသြားၿပီး ကလပ္တက္ရန္ျဖစ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး.. ဒီကမာၻမွာတင္ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ကလပ္ေတြ ဘီယာဆိုင္ေတြ ျဖစ္လာရင္ မေကာင္းဘူးလား” လို႔ ေမးသတဲ့။ ဒီေတာ့ သာဂိလည္း ေတြေ၀သြားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သာဂိစိတ္ထဲမွာေတာ့ “အတိုင္းထက္ အလြန္ပဲ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကိုေအာ္ဆို ေနၿပီ...။
သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳေတြေ၀ေနတာ သိေတာ့ ေျမြကဒီလိုေျပာတယ္.. “မင္းတို႔ေတြရဲ႕ အေတြးအႀကံေတြ၊ အနာဂတ္ေတြကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ၿပီးသားပါ။ ေၾကာက္မေနနဲ႔ သူလုပ္တဲ့ျပႆနာ သူရွင္းေပးလိ့မ္မယ္.. အရာအားလံုးဟာ သူ႔အလိုေတာ္ပဲ စားသာစား” ဆိုၿပီး အသီးတစ္လံုးခူးေပးၿပီး Mariaေထြးညိဳလက္ထဲကို ျပစ္ေပးလိုက္သတဲ့။ နဂိုတည္းက ေထြးညိဳက ကဲခ်င္ခ်င္ဆိုေတာ့.. ၾကာသလားလို႔ဆိုၿပီး.... အသီးကုိစားလိုက္သတဲ့။ ၿပီးေတာ့ Robert သာဂိကိုလည္း ေကၽြးတယ္။ သူတို႔စားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့... “အခ်စ္ဆိုသည္မွာ.. အံ့ၾသမႈမ်ားနဲ႔ ဆန္းၾကယ္ေသာအရာ” ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို ႏွစ္ေယာက္အသံၿဗဲႀကီးနဲ႔ ဆိုၾကေလေတာ့သတဲ့...။
ဒီလိုလုပ္လိုက္ၾကတာကို ဘုရားသခင္သိေတာ့....
“ဟယ္.. ငမိုက္သားေတြ ငါေျပာထားလွ်က္နဲ႔ ဒီအသီးကို စားၾကတယ္”
“မင့္တို႔ကို ငါကိုယ္ေတာ္ အျပစ္ေပးမယ္ဟု” ေမတၱာဗလပြျဖင့္ ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ ထဲကအတိုင္း က်ိန္ေတာ္မူတယ္။
ထိုအခါ... Mariaေထြးညိဳက...
“အို.. အရွင္”
“ထိုသို႔ေတာ့ ဂဂ်ီဂေၾကာင္ မျပဳပါနဲ႔ အရွင္.. ဒီအပင္ကိုတကူးတက ေျမပေဒသာကၽြန္းက ယူစိုက္တာ ဘယ္သူလဲအရွင္”
Maria ေထြးညိဳက ဤသို႔ ေမးလာေသာအခါ ဘုရားသခင္လည္း အက်ပ္႐ိုက္သြားသတဲ့။ “ကမာၻသစ္က လူေတြက ကြန္ပလိန္းအရမ္းတက္လွပါလား” ဆိုၿပီး ေနာင္တရေတာ္မူသတဲ့။
ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္က သူမဟုတ္သလို အထာနဲ႔ျပန္ေနၿပီး။ “အို.. ဒါ ဘယ္သူစိုက္စိုက္.. မစားနဲ႔ဆို မစားနဲ႔ေပါ့” ဟု ငိုမလို ရီမလို ကေလးဆိုးႀကီးသဖြယ္ ေျပာတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳလည္း ဘုရားသခင္ စိတ္ဆိုးရင္ ပိုဆိုးမွာ စိုးတာေၾကာင့္ ဘဒၵကမာၻက ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကအတိုင္း အျပစ္ေတြကို ခံယူလိုက္ရသတဲ့။ ႏို႔မို႔ သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳရဲ႕ လက္ရွိဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားကုန္မွာေပါ့...။
သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳ အျပစ္ေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူေတာ့ ဘုရားသခင္က ၀မ္းေျမာက္ေတာ္မူသတဲ့။ တကယ္တမ္း ေထြးညိဳနဲ႔ သာဂိစိတ္ထဲမွာေတာ့ “ဟင့္.. အာပလာေကာင္ႀကီး သူပဲဂြင္ဆင္ၿပီး ငါတို႔ကို ကူလီကူမာလုပ္တယ္” ဆိုၿပီး တင္းေနသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သာဂိေခါင္းထဲ ဖ်တ္ခနဲ အႀကံတစ္ခုရသတဲ့... ။
အဲဒီအႀကံအတိုင္း ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းဆိုလိုက္ရင္ ဘုရားသခင္သူတို႔ကို ရွိန္သြားႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး Mariaေထြးညိဳကို လွမ္းၿပီး တိုးတိုးတိုင္ပင္လိုက္တယ္။ အဲလို တိုင္ပင္လိုက္ေတာ့ ေထြးညိဳကလည္း သိပ္သေဘာက်သြားတယ္..။ ဘုရားသခင္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုး တိုးတိုးလုပ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့.. “ေဟ့.. ဘာတုန္းေဟ့” ဆိုၿပီး လွမ္းေမးသတဲ့။ ဒီေတာ့ သာဂိက ဘုရားသခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး..
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတစ္ခု ေတာင္းဆိုပါရေစ.. အရွင့္အေနန႔ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္သင့္မခံဖူးဆိုရင္ ေနာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ ကြန္ပလိန္းအမ်ားႀကီး တက္ဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲရပါလိမ့္မယ္”
ထိုအခါ ဘုရားသခင္က..
“ေအး.. လိုအပ္တာကို ေတာင္းဆိုႏိုင္တယ္.. ငါ့ေနရာလုတာကလြဲလို႔ေပါ့”
သာဂိက ေခါင္းညိတ္လွ်က္ ေထြးညိဳကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ ေထြးညိဳက ေျပာဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္တဲ့အခါ...
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးတို႔အား ဘေလာဂ့္ေရးခြင့္ျပဳပါ အရွင္”
“ဒါမွ ဘဒၵကမာၻက ျမန္မာဘလြတ္ဂါေတြလို ဒီေန႔ ဘာဟင္းနဲ႔ခ်က္စားၿပီး ဘယ္ေစ်းမွာ ဘာသြား၀ယ္လိုက္တာတို႔၊ ကိုကိုေရ ေမာင္ေမာင္ေရဆိုၿပီး အာသေ၀ါပိုစ့္ေတြတင္လို႔ ဟိုဟိုဒီဒီေရးလုိ႔ရမွာပါ”
ထိုအခါ.. ေထြးညိဳကလည္း..
“ဟုတ္ပါတယ္ သခင္.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမလည္း သခင္ေပးတဲ့ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ အျပစ္ႀကီးကို ခံယူဖို႔ အသင့္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဘလြတ္ဂါေတာ့ ျဖစ္ခြင့္ျပဳပါေနာ္”
“အခု ဘဒၵကမာၻမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဘလြတ္ဂါ မမေတြကို သိပ္ကိုအားက်လို႔ပါ.. သူတို႔ About me မွာေရးထားသလို အက်ိဳးျပဳစာမေရးတတ္တဲ့ သာမာန္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပါ ဘာညာလည္း အာဖ်ံကြီးၿပီး ဘုတ္ထုတ္ထားမွာပါ။ အာမခံလို႔ရတာကေတာ့ လင္စိတ္သားစိတ္ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္သြားမွာပါအရွင္”
“ေနာက္တစ္ခု အာမခံပါရေစ.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမတို႔ ဘေလာဂ့္ေရးရင္ ေဂ်ာ္တကီးဘေလာဂ့္ေတြရဲ႕ Follower မလုပ္ပါဖူးလို႔ လက္မွတ္ထိုးေပးပါမယ္”
“သနားသျဖင့္ ဘေလာဂ့္ေရးခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ ဘုရားသခင္”..“သခင့္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို သခင္မဟုတ္မဟတ္ေတြ လုပ္ရင္ေတာင္ အၿမဲေအာက္ေမ့ခ်ီးမြမ္းေနပါ့မယ္”
ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳကို မ်က္လံုးႀကီး ျပဴးလ်က္ၾကည့္ၿပီး...
((((ဘာ))))
((((ဘာ.. ေျပာ... ဒယ္))))
ဘ.. ဘ..ေလာဂ့္ ေရးခ်င္ၾကတယ္...လား...
ဘုရားသခင္က နာနာက်ည္းက်ည္း ငိုသံပါႀကီးနဲ႔ ေျပာၿပီးေတာ့...
“ကဲ.. ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ဒီကမာၻသစ္ကို ငါကိုယ္တိုင္ပဲ အခုဖ်က္ၿပီေဟ့...” ဆိုၿပီး 2012႐ုပ္ရွင္ထဲကလို အကုန္ဖ်က္ဆီးျပစ္လိုက္သတဲ့ကြယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ...။
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ္။ ဘဒၵကမာၻက လူသားေတြဟာ အခ်ိန္ရွိတိုင္း အေဖ့ဘုတ္ ႀကီးမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတယ္တဲ့။ အဲဒါကို ဘုရားသခင္က lesson ေပးခ်င္ေတာ့ 2012 ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ၿပီး ခ်ိန္းေျခာက္သတဲ့။ ဒါေပမယ့္ လူေတြကမရပါဘူး။ အာဗင္ႀကီးပါကြာဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕သတိေပးမႈကို respect မထားပဲ အေဖ့ဘုတ္ႀကီးမွာပဲ တြယ္ကပ္ေန ၾကတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္းတင္းလာၿပီး ဒီကမာၻကိုဖ်က္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကမာၻသစ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ ျပင္ဆင္ေတာ့တာေပါ့ကြယ္။
ဘုရားသခင္က ေနာက္ထပ္ကမာၻအသစ္ဖန္ဆင္းရာမွာ အရင္နည္းအတုိင္း ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးကိုအရင္ဖန္ဆင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အလင္းျဖစ္ေစဆိုၿပီး အလင္းကိုလည္း ဖန္ဆင္းသတဲ့။ အလင္းက ေရလည္ဂြတ္တာ သိရေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဖက္ အေမွာင္ကို လည္း ဖန္ဆင္းလိုက္သတဲ့။ ကုန္းကို ေျမဟူေသာ အမည္ေပးတယ္။ ေနာက္.. ေရစုေ၀းတဲ့ေနရာကို ပင္လယ္ စသျဖင့္ အရင္ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကနည္းအတိုင္း ထာ၀ရဘုရားက အမည္ေပးလိုက္သတဲ့။ ဒီ့ေနာက္ သီးပင္းစားပင္ေတြ၊ တိရိစာၦန္မ်ိဳး စိတ္ေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဖန္ဆင္းသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးစံုသြားလို႔ ဘုရားသခင္လည္း အာသာေျပလို႔ၿငိမ္သြားတာေပါ့။ ဘဒၵကမာၻကလူေတြကို တင္းလို႔သာ ကမာၻသစ္လုပ္ရတာ အေတာ္ေလး ပင္ပန္းရွာသတဲ့။ ေနာက္ဆံုး ဖန္ဆင္းစရာ လူပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ေျမမႈန္ကေန ဘုရားသခင္နဲ႔ အဆင္းတူတဲ့ဒီဇိုင္းနဲ႔ လူကိုဖန္ဆင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အာဒံလို႔ အမည္ေပးတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက စတယ္ေပါ့ကြယ္။ အဲဒီ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတဲ့လူက သူ႔ကို.. ဒီလိုျပန္ေျပာသတ့ဲ...
“အို.. ဖန္ဆင္းရွင္”
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးအား အရင္ကမာၻတုန္းကလို အာဒံဆိုတဲ့ ခပ္တံုးတံုးနာမည္ႀကီး မေပးပါနဲ႔ ဘုရား.. ဘဒၵကမာၻမွ ယခုနာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဆန္စ်ာဏီဗိုဆိုတဲ့ ေ၀ဒက၀ိႀကီးဆီမွာ နာမည္သြားေတာင္းေပးပါ ဘုရား” လို႔ သနားသျဖင့္ ေတာင္းဆိုသတဲ့။ အဲဒီမွာ ဘုရားသခင္က...
“ဟယ္... မျဖစ္ေခ်ဘူးကြယ့္”
“ဒင္းဆီ ငါ နာမည္သြားေတာင္းရင္ အဲဒီကမာၻမွာငါ့အား ေလးစားေနၾကတဲ့ လူေတြကို ဘယ္ႏွယ့္ မ်က္ႏွာျပရမလဲ”
ထိုအခါ လူေယာက်ၤားက...
“အရွင္”...
“အသို႔ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုသာ လမ္းစရိတ္နဲ႔ ဘီယာဖိုးသာေပးပါ.. ကိုယ္ဘာသာ သြားေတာင္းပါ့မယ္” ဟု ဆိုလတ္ေသာအခါ။ ဘုရားသခင္ပင္ “Oh.. God” ဟု သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္တရသည့္ အျဖစ္ေရာက္ေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္း တားမရမွန္းသိေတာ့...
“ဒါဆို ဒီလိုလုပ္ၾကရေအာင္”
“ေမာင္မင္းကို ငါအခုပဲ နာမည္အသစ္ေပးမယ္.. ေမာင္မင္းလည္း စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္မွ ယူေပါ့ကြယ္”
ထိုအခါ လူေယာက်ၤားက ဘုရားသခင္အား လက္ညႈိးႏွင့္ လက္မကို၀ိုင္းျပလ်က္ “အိုေက” ဟုဆိုကာ မ်က္စိမွိတ္ျပလိုက္တယ္။
ဘုရားသခင္လည္း “ငါ ဘဒၵကမာၻကလူေတြကို မၾကည္လို႔သာ ဒီဖက္မွာ ကမာၻသစ္နဲ႔ လူကို စဖန္ဆင္းမိတယ္” “မွားၿပီးလား မသိ” ဟုေတြးမိေလသည္။ ဒါေပမယ့္ ငါဖန္ဆင္းရွင္ပဲေလဆိုၿပီး အားတင္းရွာသတဲ့ကြယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္း လူေယာက်ၤားအား ေန႔သင့္နံသင့္ ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး သာဂိဆိုၿပီး နာမည္ေပးသတဲ့။ ဒါကို လူေယာက်ၤားက ဘိုဆန္မွႀကိဳက္တယ္ဟု ဆိုလာသျဖင့္ Robertသာဂိဆိုၿပီး ခရစ္ယာန္နာမည္ေျပာင္းေပးရတယ္တဲ့။
နာမည္ကိစၥအိုေကသြားေတာ့ ဇာတ္လမ္းကမၿပီးေသးဘူး Robertသာဂိက ဘုရားသခင္ ဆီမွာ ေန႔တိုင္းဘီယာဖိုးေတာင္းၿပီး ဘဒၵကမာၻမွာ ရွိသမွ်ဘီယာဆိုင္ေတြ အကုန္ေလွ်ာက္ သြားေနသတဲ့။ ပထမေတာ့ ဘုရားသခင္က လူသားေတြကို ေမတၱာထားတယ္ဆိုေတာ့ လႊတ္ေပးထားတာေပါ့။ တစ္ရက္လည္းၾကေရာ Robertသာဂိက Night Club တစ္ခုမွာ ဖိုးလျပည့္နဲ႔ၿငိၿပီး ထုိးၾကက်ိတ္ၾကသတဲ့။ ဒါကို ဘုရားသခင္လည္း သိေရာ မျဖစ္ေခ်ဖူး။ သာဂိကို ကမာၻသစ္မွာေျခၿငိမ္ေအာင္ တစ္ခုခုစီစဥ္မွ ျဖစ္ေတာ့ မယ္ဆိုၿပီး.. လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သတဲ့...
ဒီေတာ့ အရင္ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကအတိုင္း အာဒံရဲ႕နံ႐ိုးနဲ႔ လူမိန္းမဖန္ဆင္းသလို Robert သာဂိဆီကနံ႐ိုးထုတ္ၿပီး ဖန္ဆင္းဖို႔ ႀကံတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ Robertသာဂိၾကေတာ့ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ နံ႐ိုးထုတ္ရတာ အရမ္းလြယ္တယ္။ အရင္အာဒံတုန္းကလို တကူးတက အိပ္ေမာက်ေအာင္လုပ္စရာမလိုဘူး။ Robert သာဂိကို ဘီယာမတိုက္ပဲ ဘလက္ေလဘယ္ ႏွစ္လံုးေလာက္တိုက္ခ်ထည့္လိုက္တယ္။ အမူးလြန္ေနေတာ့မွ နံ႐ိုးထုတ္ၿပီး လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းလိုက္သတဲ့။
Robert သာဂိလည္း အမူးေျပၿပီး ထလာေတာ့ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့ လူမိန္းမကိုျမင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္လုပ္ၿပီး အထူးအဆန္းျဖစ္ေနသတဲ့။ “သူ႔နာမည္ ဘယ္သူလဲ” ဟု ဘုရားသခင္ကိုေမးလ်က္ မ်က္ႏွာက မခ်ိဳမခ်ဥ္ျဖစ္လို႔ ေနတာေပါ့။ ဘုရားသခင္က “သူနာမည္ကို မင္းလိုပဲ ဘိုဆန္ေအာင္ Maria ေထြးညိဳလို႔ ေပးထားတယ္။ ေမာင္မင္းသေဘာက်ရဲ႕လားကြယ့္” ဟု ေျပာတယ္။ ထိုအခါ Robertသာဂိလည္း ေခါင္းကိုတြင္တြင္ညိတ္လွ်က္ နာမည္ကို အထပ္ထပ္ရြတ္လို႔ ေနတယ္..
“Maria ေထြးညိဳ”...
“Maria ေထြးညိဳ”....
“Maria ေထြးညိဳ”.....
ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကိုထားဖို႔ ေအဒင္ဆိုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးနဲ႔ နာမည္ခပ္ဆင္ဆင္ ဘီဒင္ဆိုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးကို ဖန္ဆင္းၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ထည့္ထားလိုက္သတဲ့။ ဒါမွ သာဂိေျခၿငိမ္မွာကိုး။ အဲဒီဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာလည္း ေကာင္းမေကာင္း သိကၽြမ္းရာအပင္ဆိုတဲ့ အပင္ႀကီးကို ဘုရားသခင္က ေျမပေဒသာကၽြန္းကယူၿပီး စိုက္ထားသတဲ့။ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳတို႔ကိုလည္း အဲဒီအပင္က အသီးကိုမစားဖို႔ စားရင္ေသမယ္လို႔ မွာခဲ့တာေပါ့ကြယ္။ သာဂိနဲ႔ေထြးညိဳက “ဟုတ္ကဲ့ပါ အာစရိ” ဟုေျပာရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အထူးအဆန္းျဖစ္ၿပီး့ ေလ့လာေနဆဲေပါ့ေလ။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘီဒင္ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲ စာတန္ဆိုတဲ့ နတ္ဆိုးက ေျမြေယာင္ဖန္ဆင္းၿပီး ၀င္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳကို အဲဒီအသီးစားရင္ ဘုရားသခင္လိုပဲ ဟိုဟာဖန္ဆင္းလိုက္ ဒီဟာဖန္ဆင္းလိုက္ လုပ္လို႔ရတယ္ဟု ျဖားေယာင္းသတဲ့။ ပထမေတာ့ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳတို႔က အင္တင္တင္ေပါ့။ “ဟုတ္႐ို႕ရား.. ဟုတ္ဖဲနဲ႔.. လာပြားမေနပါနဲ႔ဟယ္” လို႔ ဟိုဘေလာဂ့္ဂါမမေျပာသလို မပီကလာပီကလာနဲ႔ ေထြးညိဳက ေျပာသတဲ့။
ဒါနဲ႔ ေျမြေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့စာတန္က “ဘဒၵကမာၻကေစာ္ေလးေတြလို စကတ္တိုေလး ေတြ စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ေတြ၀တ္ၿပီး မလန္းခ်င္ဘူးလား။ လန္းခ်င္ရင္ အဲဒီအသီးကို စားရတယ္ဟဲ့” လို႔ ေျပာေတာ့ ေထြညိဳစဥ္းစားသြားတယ္။ ေနာက္ ေျမြက သာဂိဖက္လွည့္ၿပီး “အဲဒီအသီးစားရင္ မင္းလည္းဘဒၵကမာၻသြားၿပီး ကလပ္တက္ရန္ျဖစ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး.. ဒီကမာၻမွာတင္ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ကလပ္ေတြ ဘီယာဆိုင္ေတြ ျဖစ္လာရင္ မေကာင္းဘူးလား” လို႔ ေမးသတဲ့။ ဒီေတာ့ သာဂိလည္း ေတြေ၀သြားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သာဂိစိတ္ထဲမွာေတာ့ “အတိုင္းထက္ အလြန္ပဲ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကိုေအာ္ဆို ေနၿပီ...။
သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳေတြေ၀ေနတာ သိေတာ့ ေျမြကဒီလိုေျပာတယ္.. “မင္းတို႔ေတြရဲ႕ အေတြးအႀကံေတြ၊ အနာဂတ္ေတြကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ၿပီးသားပါ။ ေၾကာက္မေနနဲ႔ သူလုပ္တဲ့ျပႆနာ သူရွင္းေပးလိ့မ္မယ္.. အရာအားလံုးဟာ သူ႔အလိုေတာ္ပဲ စားသာစား” ဆိုၿပီး အသီးတစ္လံုးခူးေပးၿပီး Mariaေထြးညိဳလက္ထဲကို ျပစ္ေပးလိုက္သတဲ့။ နဂိုတည္းက ေထြးညိဳက ကဲခ်င္ခ်င္ဆိုေတာ့.. ၾကာသလားလို႔ဆိုၿပီး.... အသီးကုိစားလိုက္သတဲ့။ ၿပီးေတာ့ Robert သာဂိကိုလည္း ေကၽြးတယ္။ သူတို႔စားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့... “အခ်စ္ဆိုသည္မွာ.. အံ့ၾသမႈမ်ားနဲ႔ ဆန္းၾကယ္ေသာအရာ” ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို ႏွစ္ေယာက္အသံၿဗဲႀကီးနဲ႔ ဆိုၾကေလေတာ့သတဲ့...။
ဒီလိုလုပ္လိုက္ၾကတာကို ဘုရားသခင္သိေတာ့....
“ဟယ္.. ငမိုက္သားေတြ ငါေျပာထားလွ်က္နဲ႔ ဒီအသီးကို စားၾကတယ္”
“မင့္တို႔ကို ငါကိုယ္ေတာ္ အျပစ္ေပးမယ္ဟု” ေမတၱာဗလပြျဖင့္ ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ ထဲကအတိုင္း က်ိန္ေတာ္မူတယ္။
ထိုအခါ... Mariaေထြးညိဳက...
“အို.. အရွင္”
“ထိုသို႔ေတာ့ ဂဂ်ီဂေၾကာင္ မျပဳပါနဲ႔ အရွင္.. ဒီအပင္ကိုတကူးတက ေျမပေဒသာကၽြန္းက ယူစိုက္တာ ဘယ္သူလဲအရွင္”
Maria ေထြးညိဳက ဤသို႔ ေမးလာေသာအခါ ဘုရားသခင္လည္း အက်ပ္႐ိုက္သြားသတဲ့။ “ကမာၻသစ္က လူေတြက ကြန္ပလိန္းအရမ္းတက္လွပါလား” ဆိုၿပီး ေနာင္တရေတာ္မူသတဲ့။
ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္က သူမဟုတ္သလို အထာနဲ႔ျပန္ေနၿပီး။ “အို.. ဒါ ဘယ္သူစိုက္စိုက္.. မစားနဲ႔ဆို မစားနဲ႔ေပါ့” ဟု ငိုမလို ရီမလို ကေလးဆိုးႀကီးသဖြယ္ ေျပာတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳလည္း ဘုရားသခင္ စိတ္ဆိုးရင္ ပိုဆိုးမွာ စိုးတာေၾကာင့္ ဘဒၵကမာၻက ကုလားျဖဴဘုတ္အုပ္ထဲကအတိုင္း အျပစ္ေတြကို ခံယူလိုက္ရသတဲ့။ ႏို႔မို႔ သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳရဲ႕ လက္ရွိဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားကုန္မွာေပါ့...။
သာဂိနဲ႔ ေထြးညိဳ အျပစ္ေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူေတာ့ ဘုရားသခင္က ၀မ္းေျမာက္ေတာ္မူသတဲ့။ တကယ္တမ္း ေထြးညိဳနဲ႔ သာဂိစိတ္ထဲမွာေတာ့ “ဟင့္.. အာပလာေကာင္ႀကီး သူပဲဂြင္ဆင္ၿပီး ငါတို႔ကို ကူလီကူမာလုပ္တယ္” ဆိုၿပီး တင္းေနသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သာဂိေခါင္းထဲ ဖ်တ္ခနဲ အႀကံတစ္ခုရသတဲ့... ။
အဲဒီအႀကံအတိုင္း ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းဆိုလိုက္ရင္ ဘုရားသခင္သူတို႔ကို ရွိန္သြားႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး Mariaေထြးညိဳကို လွမ္းၿပီး တိုးတိုးတိုင္ပင္လိုက္တယ္။ အဲလို တိုင္ပင္လိုက္ေတာ့ ေထြးညိဳကလည္း သိပ္သေဘာက်သြားတယ္..။ ဘုရားသခင္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုး တိုးတိုးလုပ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့.. “ေဟ့.. ဘာတုန္းေဟ့” ဆိုၿပီး လွမ္းေမးသတဲ့။ ဒီေတာ့ သာဂိက ဘုရားသခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး..
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတစ္ခု ေတာင္းဆိုပါရေစ.. အရွင့္အေနန႔ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္သင့္မခံဖူးဆိုရင္ ေနာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ ကြန္ပလိန္းအမ်ားႀကီး တက္ဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲရပါလိမ့္မယ္”
ထိုအခါ ဘုရားသခင္က..
“ေအး.. လိုအပ္တာကို ေတာင္းဆိုႏိုင္တယ္.. ငါ့ေနရာလုတာကလြဲလို႔ေပါ့”
သာဂိက ေခါင္းညိတ္လွ်က္ ေထြးညိဳကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ ေထြးညိဳက ေျပာဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္တဲ့အခါ...
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးတို႔အား ဘေလာဂ့္ေရးခြင့္ျပဳပါ အရွင္”
“ဒါမွ ဘဒၵကမာၻက ျမန္မာဘလြတ္ဂါေတြလို ဒီေန႔ ဘာဟင္းနဲ႔ခ်က္စားၿပီး ဘယ္ေစ်းမွာ ဘာသြား၀ယ္လိုက္တာတို႔၊ ကိုကိုေရ ေမာင္ေမာင္ေရဆိုၿပီး အာသေ၀ါပိုစ့္ေတြတင္လို႔ ဟိုဟိုဒီဒီေရးလုိ႔ရမွာပါ”
ထိုအခါ.. ေထြးညိဳကလည္း..
“ဟုတ္ပါတယ္ သခင္.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမလည္း သခင္ေပးတဲ့ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ အျပစ္ႀကီးကို ခံယူဖို႔ အသင့္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဘလြတ္ဂါေတာ့ ျဖစ္ခြင့္ျပဳပါေနာ္”
“အခု ဘဒၵကမာၻမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဘလြတ္ဂါ မမေတြကို သိပ္ကိုအားက်လို႔ပါ.. သူတို႔ About me မွာေရးထားသလို အက်ိဳးျပဳစာမေရးတတ္တဲ့ သာမာန္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပါ ဘာညာလည္း အာဖ်ံကြီးၿပီး ဘုတ္ထုတ္ထားမွာပါ။ အာမခံလို႔ရတာကေတာ့ လင္စိတ္သားစိတ္ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္သြားမွာပါအရွင္”
“ေနာက္တစ္ခု အာမခံပါရေစ.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမတို႔ ဘေလာဂ့္ေရးရင္ ေဂ်ာ္တကီးဘေလာဂ့္ေတြရဲ႕ Follower မလုပ္ပါဖူးလို႔ လက္မွတ္ထိုးေပးပါမယ္”
“သနားသျဖင့္ ဘေလာဂ့္ေရးခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ ဘုရားသခင္”..“သခင့္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို သခင္မဟုတ္မဟတ္ေတြ လုပ္ရင္ေတာင္ အၿမဲေအာက္ေမ့ခ်ီးမြမ္းေနပါ့မယ္”
ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္ Robert သာဂိနဲ႔ Maria ေထြးညိဳကို မ်က္လံုးႀကီး ျပဴးလ်က္ၾကည့္ၿပီး...
((((ဘာ))))
((((ဘာ.. ေျပာ... ဒယ္))))
ဘ.. ဘ..ေလာဂ့္ ေရးခ်င္ၾကတယ္...လား...
ဘုရားသခင္က နာနာက်ည္းက်ည္း ငိုသံပါႀကီးနဲ႔ ေျပာၿပီးေတာ့...
“ကဲ.. ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ဒီကမာၻသစ္ကို ငါကိုယ္တိုင္ပဲ အခုဖ်က္ၿပီေဟ့...” ဆိုၿပီး 2012႐ုပ္ရွင္ထဲကလို အကုန္ဖ်က္ဆီးျပစ္လိုက္သတဲ့ကြယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ...။
တိုက္ဆိုင္မႈရွိက လြတ္လပ္စြာစိတ္ဆိုးႏိုင္သည္။
သူေတာ္
8 comments:
အေရးအသား ေကာင္းတဲ့ လူ ပဲ.... ရီရတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ဒီဆုိဒ္ မွာ ဒီလုိ လာအားေပးရင္...သူမ်ား ေတြက ေျပာၾကမလား မသိဘူး....ေနာက္ဆုိ... ကြန္မန္႕ မေရးေတာ့ဘူး...စာေတာ့ လာဖက္မယ္... း))
ေကာင္းတယ္။ အစကေတာ့ ေကာင္းတယ္ဆိုတာကို စိတ္ထဲကပဲေျပာၿပီး ျပန္ထြက္သြားမလို႔ပဲ။ အေပၚက ကြန္မန္႔ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့မွ ခုလို မန္႔ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆို စာလာဖတ္မယ္...။ ကြန္႔မန္႔လည္း ေပးခ်င္ခ်င္ မေပးခ်င္ခ်င္ တာ၀န္တစ္ရပ္အေနနဲ႔ ေပးမယ္...။ အလကားေနလူမုန္းမ်ား နည္းလား... ေနာ... း)
သေရာ္စာေတြေရးပါဗ်ာ..အားေပးတယ္
ရီရတာအမွန္ပဲ..
ရီရတာ မရီရတာထက္ အမွန္တရားကို ျမင္ၿပီး ရဲဝံ႔စြာေရး ရဲတာမို႔ ဂုဏ္ယူတယ္၊ ေနာက္အၿမဲလာမယ္။
စာအေရးအသားေကာင္းမြန္ေၿကာင္းခ်ီးမြမ္းပါသည္ နည္းနည္းေလာက္အားထပ္ထည္.မယ္ဆိုရင္ေသာ္တာေဆြလက္သစ္ကိုၿမင္ရနိုင္မယ္လို.ေမ်ွာ္လင္.မိပါေၿကာင္း၊ ခုေတာ.ကိုသူေတာ္မွာတစ္ကယ္တာ၀န္ရွိသြားပါၿပီ (မလန္.ပါနဲ. )၊စာလာဖတ္သူေတြအတြက္စာမွန္၂ေရးဘို.ပါ
စာအေရးအသားေကာင္းမြန္ေၿကာင္းခ်ီးမြမ္းပါသည္ နည္းနည္းေလာက္အားထပ္ထည္.မယ္ဆိုရင္ေသာ္တာေဆြလက္သစ္ကိုၿမင္ရနိုင္မယ္လို.ေမ်ွာ္လင္.မိပါေၿကာင္း၊ ခုေတာ.ကိုသူေတာ္မွာတစ္ကယ္တာ၀န္ရွိသြားပါၿပီ (မလန္.ပါနဲ. )၊စာလာဖတ္သူေတြအတြက္စာမွန္၂ေရးဘို.ပါ
Link မခ်ိတ္ေတာ့ပါ။ copy ကူးသြားပါ၏။ ခြင့္မေတာင္းေတာ့ဘူး
အခုမွ လာဖတ္ျဖစ္တယ္... ခပ္တည္တည္မန္႕ခဲ့မယ္.. အသိဥာဏ္တံုးတဲ့ ေအာက္တန္းစားေတြလာဆဲ လဲ ႀကိတ္မွိတ္ခံဦးမယ္... မယံုၾကည္သူခ်င္းေတာ့ တူသဗ်.. ေရးေတာ့ မေရးရဲဘူး..အဲေတာ့ သူမ်ားကိုပဲ အားေပးတယ္.. အဲလို မထိတထိ ေတြ ဆက္သာေရးပါ.. တိုက္ရိုက္ေပၚတင္ႀကီးေတာ့ မေစာ္ကားပါနဲ႕.. ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ျဖန္႕ခင္းႏိုင္ပါေစ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
မိုးယံ
Post a Comment